Drukuj



WikipediaStrategia FUD - Strach, Niepewność, Wątpliwości.
FUD (ang. Fear, Uncertainty, Doubt – strach, niepewność, wątpliwość) – strategia ograniczenia zdolności zajmowania rynku przez konkurenta polegająca na podawaniu w mediach lub bezpośrednio klientom nieprawdziwych lub niejasnych informacji o nim i jego produktach. Zakłada, że nawet jeśli ktoś wie, że informacje te są nieprawdziwe, to jego przekonania zostaną zachwiane, co automatycznie działa na korzyść stosującego tę strategię.

Nazwa używana zwykle w odniesieniu do działań Microsoftu i SCO, wcześniej do IBM.

Tyle Wikipedia o FUD
http://pl.wikipedia.org/wiki/FUD

Przekładając to na ludzki język otrzymujemy przepis jak zniszczyć konkurenta. Jak zasiać wątpliwości na temat na przykład Medycyny Naturalnej, czy Żywienia Optymalnego które to bardzo przeszkadza klasycznej medycynie i farmacji.

Nie dajcie się na ten FUDowski numer nabierać. Zastanówcie się - kto zyska na tym że będziecie zdrowi bez leków?
Tylko wy!
A farmacji i medycynie zostanie tylko góra niepotrzebnych szczepionek, tabletek, czy antybiotyków.

Chcesz być Zdrowym?
Zostań Zuchwałym!
www.dieta-dla-zuchwalych.pl


Inny tekst na temat "FUD".
"FUD" - jest określana jako strategia reklamowa, albo komunikacyjna, która świadomie niszczy konkurencję – szczególnie, jeżeli ta cieszy się dobrą opinią.

Jest głównie stosowana przez polityków, koncerny przemysłowe oraz w tzw. „walkach o dusze,“ w odniesieniu do konkurencyjnych ugrupowań religijnych.

Założeniem tej strategii jest wzbudzenie u adresatów kampanii, czy potencjalnych klientów: bojaźni, braku nadziei i sianie niewiedzy, np. w stosunku do konkurencji i jej produktów.

Strategia ta polega na celowym i subtelnie przeprowadzanym rozpowszechnianiu fałszywych informacji w środkach masowego przekazu: poczynając od telewizji, poprzez prasę, radio – szczególnie tzw. rozgłośnie interaktywne oraz inne media.

Informacje są rozprzestrzeniane przez naturalne jakoby źródła, których podłączenie do prawdziwego autorstwa nie jest natychmiast rozpoznawalne. Przy tym wykorzystuje się to, że odczucia strachu mają najczęściej nieracjonalne podstawy i nawet dowody, że informacje są fałszywe - mogą powodować u odbiorców przekazu niepewność, ponieważ już wcześniej zostało podkopane zaufanie.

Określenie "FUD" rozpowszechniło się dzięki Gene Amdahl po tym, jak opuścił on IBM, żeby założyć swoją własną firmę – Amdhal Corp.
Wśród swoich pracowników i za ich pośrednictwem rozpowszechniał informacje, że w IBM panuje niewiedza, bojaźń i brak perspektyw. To zjednywało mu potencjalnych klientów.

W j. niemieckim „FUD” określa się po prostu jako "brudną kampanię".
W ten sposób działał minister propagandy tzw. III Rzeszy – Joseph Goebbels : „Trzeba jedynie wystarczająco dużą ilość brudu rzucić, a zawsze coś się gdzieś przyklei”. Im więcej się kłamie i oszukuje, tym większa jest szansa, że znajdzie się ktoś, kto w to uwierzy.

Przykład takiej kampanii FUD jest bardzo trudno podać, ponieważ do jej charakterystycznych cech należy to, że jest często świetnie zakamuflowana.

Wywoływanie paniki przez podejmowanie właściwych kroków w tym kierunku, mieści się w strategii kampanii FUD.
Poszkodowanym ma być konkurent a odbiorca informacji jest tylko środkiem do celu, jaki ma ta kampania osiągnąć.